Jelle Zijlstra begon bij Defensie als Kort Verband Vrijwilliger (KVV’er) voor de opleiding tot luchtverkeersleider. Daarna studeerde hij aan de Koninklijke Militaire Academie en werd hij gevechtsleider. Begin deze eeuw was hij plaatsvervangend commandant van de AWACS-NAVO-basis in Geilenkirchen (D), beleidsadviseur van de minister van Defensie en directeur ondersteuning op het NAVO-commandocentrum voor luchtmachtoperaties in Uedem (D). Nog steeds prijkt op zijn online achtergrond in MS Teams een enorm AWACS-radarvliegtuig. ‘Ja, aan die tijd heb ik hele goede herinneringen.’ Toen in 2013 het einde van zijn carrière in zicht kwam, bedacht hij: ik ga fotograferen. Maar hij wilde het wel professioneel doen en volgde een avondopleiding bij de fotovakschool.

‘Het was nooit mijn ambitie om vroeg te stoppen met werken. De verlenging van mijn stationering in Duitsland werd echter verhinderd door bezuinigingen vanuit Den Haag. Daarom ging ik met 56,5 jaar met functioneel leeftijdsontslag. Kort daarvoor schreef ik me in als freelance fotograaf bij de Kamer van Koophandel.’

'Maar ik werd al snel gevraagd voor opdrachten waarvoor ze maar moeilijk ervaren mensen kunnen vinden. Het is een enorme luxe dat ik kan kiezen wat ik wil doen en hoe ik het wil doen. Uiteindelijk heb ik het één maand rustig gehad.’

Vandaag de dag is hij secretaris Platform vliegende systemen bij de Nederlandse Industrie voor Defensie en Veiligheid (NIDV) in Den Haag. Dat is een organisatie tussen bedrijfsleven en Defensie, die vraag en aanbod bij elkaar probeert te brengen. ‘Ik zei: huur me maar in als zzp’er, zodat we van beide kanten kunnen zien hoe het bevalt. Na 8 jaar zit ik er nog. Niet alleen voor bureauwerk, maar ook als “huisfotograaf”, onder andere voor het NIDV-Magazine. Ik werk meestal vanuit thuis. In 2013 was dat niet normaal. Maar voor mij wel een voorwaarde. Ik heb in mijn loopbaan genoeg van Gelderland naar Den Haag heen en weer gereisd.’

Verder is hij nu nauw betrokken bij de herinrichting van ons luchtruim. Daarbij wordt gekeken wie waar mag vliegen, op welke hoogte, etc. Dat is een project van 2 ministeries (Defensie en I&W) en 3 luchtverkeersleidingsorganisaties, in overleg met verschillende overheden, instanties en groepen. Een enorme puzzel met veel belangen. Want het luchtruim wordt door veel verschillende partijen gebruikt. Van burgerluchtvaart en straaljagers tot lesvliegers en traumahelikopters. Dus voor Jelle Zijlstra het wist, had hij soms weer werkweken van 60 uur. Lachend: ‘Mijn kinderen vinden dat ik volledig mislukt ben als pensionado.’

‘Het is een stuk waardering als ze je vragen. Oud-collega’s hebben blijkbaar even goede herinneringen aan onze samenwerking als ik, denk ik dan. Maar ik zeg alleen ‘ja’ als het iets is dat ik kan, dat ik leuk vind én als er een goed team is. Bij de luchtruimherziening werk ik met een jong team van ambitieuze, slimme mensen. Dat houdt mij ook jong en flexibel.’

‘Dat is ook goed voor deze opdracht. Over de luchtruimherziening heeft iedereen een mening. Nederland heeft met corona 17 miljoen virologen en met het EK voetbal 17 miljoen bondscoaches. Zo hebben ook 17 miljoen mensen een mening over wat er boven hun hoofd gebeurt.’ En het fotograferen? ‘Regelmatig doe ik betaalde opdrachten. Dat is leuk voor de afwisseling. Als pensionado in alle rust dagenlang rondstruinen voor de perfecte natuurfoto, kan altijd nog.’

Bent u (of kent u) ook iemand bij wie de geraniums geen water krijgen, doordat u het veel te druk heeft met genieten van het leven? Dan zijn we heel benieuwd naar uw verhaal. Stuur ons een e-mail en we nemen contact met u op voor een interview. We stemmen uw verhaal met u af voordat we het delen met de lezers van ABP.nl.