Een bijdrage leveren aan een betere maatschappij. Dat was de belangrijkste drijfveer voor de nog jonge Joop Hoekman om in 1970 bij de politie te gaan werken. In 1990 maakte hij de overstap naar de Nationale Politie en ging hij zich intensief bezighouden met fraudebestrijding. Hij verklaart zijn grote betrokkenheid bij de aanpak van deze vorm van criminaliteit met de woorden dat er te weinig aandacht voor is. ‘Het is een misdaad zonder bloed. Maar de schade voor de maatschappij is enorm.’

Volgens de oud-politieman spelen er bij slachtoffers van fraude vaak gevoelens van onmacht. En ook raakt het vertrouwen in de maatschappij beschadigd. Hij weet uit eigen ervaring hoe geraffineerd fraudeurs te werk gaan.

‘Vorige week nog werd ik gebeld door een man die zich voordeed als iemand van de bank waar ik een rekening heb lopen. Deze man beschikte over allerlei informatie over mijn rekening en vertelde dat er geld was overgemaakt naar Spanje, maar dat hij wilde checken of dit wel klopte. Ook al klonk het in eerste instantie heel betrouwbaar en echt, toch vertelde ik hem dat ik hem zo zou terugbellen. Dat was niet mogelijk zei hij. En toen werd de verbinding heel snel verbroken.’

Fraude neemt nog steeds toe en er blijven volgens Joop veel zaken liggen. Hij onderscheidt verschillende vormen van fraude en noemt er een paar: datingfraude, erfenisfraude, digitale phishing. ‘Het is echt spectaculair veel, wat er voorbijkomt.’

Zijn activiteiten voor de Fraudehelpdesk staan op dit moment op een laag pitje. Dat komt door recente regelgeving rond privacy. Het recherche- en adviesbureau mag informatie niet langer vastleggen in een databank. Joop hoopt dat de regels op dit terrein weer versoepeld worden. ‘Voorheen werkte ik zo’n 15 uur per week voor de Fraudehelpdesk. Nu nog maar zo’n 2 uur per week. Mensen kunnen nog altijd mailen en bellen naar het kantoor en om advies vragen.’

Joop zegt het heel belangrijk te vinden om de kennis die hij in de loop der jaren heeft opgebouwd over fraudebestrijding te delen met jonge mensen. Zodat zij die kennis kunnen gebruiken. ‘Dat is ook de belangrijkste boodschap die ik heb voor anderen. Probeer de kennis die je hebt opgedaan in je werkzame leven na je pensionering over te dragen, zodat anderen daar gebruik van kunnen maken.’

Zijn kennis over fraudezaken gebruikt hij ook voor zijn boeken. 5 heeft hij er nu geschreven: 3 toen hij nog werkte en 2 na zijn pensionering. Hij vindt het fijn om in de boeken die hij schrijft de vrijheid te hebben om te schrijven zoals hij dat wil. Geen regels, geen kaders. ‘De verhalen die ik geschreven heb, heb ik zelf verzonnen. Maar wat ook speelt: de kennis die ik in mijn hoofd heb, kan ik niet verstoppen. Ik kan het niet laten om daar iets mee te doen.’

Joop draagt altijd een pen en briefje in zijn zak om notities te kunnen maken voor zijn volgende boek. Het meest tevreden is hij over zijn laatste boek met de titel ‘Hebzucht’, net als zijn andere boeken te koop bij boekhandels en online. Hij wil doorgaan met schrijven en hoopt weer meer te kunnen doen voor de Fraudehelpdesk zodra de wetgeving wordt aangepast. ‘Ik wil op allerlei manieren actief blijven in de maatschappij. Het is belangrijk om als gepensioneerde aan het leven te blijven deelnemen.’

Bent u (of kent u) ook iemand bij wie de geraniums geen water krijgen, doordat u het veel te druk heeft met genieten van het leven? Dan zijn we heel benieuwd naar uw verhaal. Stuur ons een e-mail.