Hoezo Geraniums? ‘Ik dacht: pensioen, dat wordt niks’

Willeke ten Noever Bakker kocht na haar pensioen een woning met 1000 m2 grond.
23 februari 2022

‘Maak gebruik van de arbeidskracht van vitale gepensioneerden.’ Die oproep deed de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) ruim een jaar geleden aan werkgevers en pensioenfondsen. Uit onderzoek van dit adviesorgaan bleek dat het aantal gezonde gepensioneerden de komende 20 jaar fors gaat stijgen. Veel gepensioneerden van ABP kiezen nu al ervoor om actief te blijven tijdens hun pensioen. Wat drijft hen om niet ‘achter de geraniums’ te gaan zitten? In de serie ‘Hoezo Geraniums?’ gaan we op zoek naar het antwoord.

 

Willeke ten Noever Bakker (70) maakte al een jaar voor haar pensioen plannen voor de periode daarna. Na 43 jaar fulltime voor de klas wilde zij vooral niet stilzitten. Al snel vond ze een andere invulling. Mede dankzij de verhuizing naar een andere provincie.

Na pensioen een huis kopen met een grote tuin

Willeke had de gewoonte om plusminus elke acht jaar van basisschool te veranderen. ‘’Zo had ik iedere keer weer een nieuwe uitdaging. Als je blijft zitten op je plek, dan gaat alles te automatisch.’’ Dit geldt niet alleen voor haar werk, maar ook voor de woonplaatsen van Willeke en haar man. 

 

Door de jaren heen woonden ze in Groningen, Overijssel, Zuid-Holland en vervolgens viel het besluit om ook na hun pensioen te verhuizen. Zij toerden door het hele land op zoek naar de ideale plek. Een voorkeur voor een stad of provincie hadden ze niet. Ze wilden gewoon een leuk huis. In de ochtend bekeken Willeke en haar man huizen op de website Funda, stelden een route samen en stapten in de auto. Zo kwam het echtpaar per toeval in het Friese dorpje Joure terecht. Ze kochten daar een karakteristieke bungalow uit 1969. ‘’Het is lekker ruim, met veel groen en staat op 1000 vierkante meter grond. Veel vrienden van mijn leeftijd zeggen: Joh, wordt het niet eens tijd om op een appartement te wonen?’’ Maar zo ver is Willeke nog niet.

Mienskip typisch Fries

In Joure wordt voornamelijk Fries gesproken. Reden voor Willeke en haar man om een cursus Fries te volgen. Willeke oefent de taal door Friese boeken te lezen. Inmiddels verstaat ze de taal goed. Het meest kenmerkend vindt ze het woord Mienskip. Het betekent gemeenschap en wordt zelfs met een hoofdletter geschreven. ‘’Friezen geven echt om hun Mienskip.’’

 

Dat ziet ze ook om zich heen. Zo worden allerlei activiteiten georganiseerd van toneelavonden tot festivals. Voor iedereen van jong tot oud. Op die manier wordt iedereen bij de samenleving betrokken. Ook staan de Friezen volgens Willeke wat relaxter in het leven. ‘’De supermarkt had een actie om plaatjes te verzamelen voor een Elfstedenboek. Maar hier vragen de kinderen niet om plaatjes aan anderen. In Den Haag ging het er anders aan toe. Daar stonden de kinderen achter dranghekken te wachten als ze voetbalplaatjes wilden hebben. Dat is hier totaal niet. Ze zijn hier relaxt en het komt wel.’’

Op waarde worden geschat

Willeke is trots dat zij na haar pensioen in een nieuwe provincie haar plek vond en onderdeel is van de lokale gemeenschap. Ze is secretaris van het koor en secretaris bij het Museum Joure. Voor deze functie moest ze een heus sollicitatiegesprek voeren. ‘’Dat had ik al in 20 jaar niet meer gedaan, dus dat vond ik best spannend.’’ Ze voelt zich op waarde geschat ondanks haar leeftijd.

 

Naast al deze activiteiten heeft Willeke ook een grote hobby: filatelie. Ze is secretaris van de Nederlandse Verenging voor Thematische Filatelie. ‘’Je kan postzegels verzamelen of je doet aan filatelie. Filatelie is onderzoek doen naar de postzegel. Waar komt die vandaan? Wat is de waarde? Hoeveel exemplaren zijn er? Vroeger was het heel gewoon om landen te sparen. Maar landen brengen zoveel postzegels uit, dat is te veel om te verzamelen. Nu kiezen verzamelaars voor thema’s zoals bloemen, vlinders, vliegtuigen of stoomlocomotieven.’’

‘Anders is het voorbij’

Willeke had het idee dat met pensioen gaan niks voor haar was. Daarom dacht zij ruim voor de pensioendatum na over hoe ze haar dagelijkse leven kon invullen. Ze besloot te gaan tennissen, bridge te spelen en schreef zich in voor een cursus kunstgeschiedenis. Voor Willeke is het erg belangrijk om in het werkritme te blijven. ‘’Ik ben gewend om hard te werken. Dan wil je niet na je pensionering de hele dag alleen maar filmpjes zitten te kijken’’, legt Willeke uit. Haar advies: denk op tijd na over wat je wilt gaan doen, houd je ritme vast en er is genoeg vraag naar vrijwilligers. “Anders is het voorbij en zit je in een ander ritme. En pak je het niet meer zo snel op.’’

 

Los van alle activiteiten blijft er nog ruimte over voor wat ze noemt echte vrije tijd. Dan gaat ze samen met haar man wandelen, fietsen of bezoeken ze een museum. Ze voelen zich zo thuis op deze plek, dat ook in hun tuin fier de Friese vlag wappert. ‘’Bijna iedereen hier heeft de Friese vlag in de tuin hangen. Dat is weer zo typisch.’’

Oproep

Bent u (of kent u) ook iemand bij wie de geraniums geen water krijgen, doordat u het veel te druk heeft met genieten van het leven? Dan zijn we heel benieuwd naar uw verhaal. Stuur ons een e-mail en we nemen contact met u op voor een interview. We stemmen uw verhaal met u af voordat we het delen met de lezers van ABP.nl.