Anne Geert: “Ik ben opgeleid als timmerman en heb jaren in de bouw gewerkt. Ook was ik een periode klusjesman in de horeca en koster van een kerk. In 2002 ben ik als huismeester begonnen bij de gemeente Groningen. Sinds 10 jaar werk ik als bode op het Stadhuis. Naast het gastheerschap vind ik het technische verhaal interessant. Bij storingen weet ik wel wat er moet gebeuren.”

Zemira: “Ik ben in september 2021 gestart als flexwerker. Daarvoor was ik beheerder van een kantorenpand. Het is heel fijn dat je altijd bij een ervaren iemand met alle vragen terecht kunt. Verder doen we grotendeels hetzelfde werk. Wij ontvangen de gasten, verzorgen de koffie, thee en lunch, zetten de vergaderzalen klaar, enzovoort.’’

Anne Geert: “Het stadhuis van Groningen wordt nu gerenoveerd. Dus op dit moment hebben we even geen trouwzaal. Maar als we die weer in gebruik hebben, begeleiden de bodes ook huwelijken. Dat vind ik het leukste van mijn werk. Mensen zijn vrolijk. Mensen zijn toegankelijk. Kinderstemmen in de gangen. Wordt de spanning een kind teveel? Dan leid je ze af. Dat stukje extra gastheerschap en vakmanschap, dat is het mooiste aan mijn vak naast de dagelijkse werkzaamheden.”

Zemira: “Ik vind de dienstbaarheid mooi. Dat mensen het naar de zin hebben en dat het goed geregeld is. Ik ben helemaal tevreden als mensen zeggen: ‘jullie zorgen voor een oplossing, voordat wij wat van het probleem merken’. Je moet voor dit vak een echt ‘mensen-mens’ zijn.”

Anne Geert: “Mensen hebben kortere lontjes gekregen. En minder geduld. Alles moet snel, snel. En er is heel veel digitaal geworden. Mensen, denk ik dan, morgen bestaat de wereld ook nog! Zo is het voor de jaarwisseling altijd heel druk. Dan moet iedereen zijn ding doen voor de kerstvakantie. En in de eerste week na de kerstvakantie is er niets te beleven.”

Zemira: “Ik denk dat mensen vaker thuis blijven werken. Er gaat steeds meer digitaal. Dat is een positieve ontwikkeling. Als het goed werkt, bespaar je reistijd en reiskosten. Daardoor komen er wel minder mensen op het stadhuis. En dat betekent dat wij het minder druk krijgen.”

Anne Geert: “Maak gebruik van elkaars talenten: ik regel graag de dingen achter de schermen. Neem op tijd rust en ik probeer mij de kop niet gek te laten maken. Zemira verzorgt bijvoorbeeld graag de lunches. Geef elkaar die ruimte om dat te doen.”

Zemira: “Het is lichamelijk zwaar werk, omdat je veel trappen moet lopen. Je komt zo aan de 10.000 tot 15.000 stappen op een dag. Dus je moet je rustmomenten nemen. Dat lukt mij niet altijd. Maar Anne Geert wijst me er dan wel op. En denk praktisch: ga niet met koffiebladen sjouwen als er ook trolleys beschikbaar zijn.”

Anne Geert: “Ik ben aan het afbouwen richting mijn pensioen. Dat doe ik door gebruik te maken van het ‘generatiepact’. Dat houdt in dat je minder uren werkt, dat je wat salaris inlevert, maar je pensioenopbouw toch gewoon door gaat. Als ik met pensioen ben, ga ik vrijwilligerswerk doen. Een cursus fotografie volgen en genieten van de kleinkinderen. Ook heb ik dan meer tijd voor de mantelzorg voor mijn dochter. Ik kijk ernaar uit dat het ‘moeten’ er vanaf is.”

Zemira: “Inderdaad: niets meer moeten. Dat lijkt me heerlijk. Genieten van de familie, met mijn man op reis gaan en leuke dingen doen. Misschien ook wel weer wat werken. Wie weet. Want echt stilzitten kan ik niet.”

Anne Geert: “Wees tevreden met wat je hebt. Probeer elke maand geld apart te zetten, zodat je een buffer hebt voor leuke dingen na je pensioen. Blijf gezond en beweeg elke dag.”

Zemira: “Zorg dat je plezier houdt in wat je doet. Anders houd je het niet vol. Geniet van elkaar en je directe omgeving. Nederland is heel mooi.”