“We hadden een leuk, intensief dagprogramma met een voorstelronde, speed daten met juryleden en serious Lego achter de rug toen het avondprogramma begon. De uitreiking. Ik dacht: ‘Hoor ik dat nu goed?’ Is dat mijn naam? Het kwam helemaal niet bij me binnen dat ik had gewonnen, ik was helemaal beduusd!”

“Een echt rapport kreeg ik niet, maar wat ik terughoorde, is dat de juryleden vonden dat ik me op een unieke manier inzet voor mbo’ers in Amsterdam. Dat het me goed afgaat om het beleid concreet te maken en daarin ook durf nieuwe paden te bewandelen. Dat is natuurlijk geweldig om te horen, maar mij gaat het vooral om wat ik bereik voor de mbo-studenten.”

“Ik ben leerplichtambtenaar geweest en had toen veel contact met mbo-instellingen, studenten en ouders. Wat ik haast elke dag terughoorde was dat mbo’ers zich minder waard voelen dan HBO’ers of jongeren die aan de universiteit studeren. Dat praat de maatschappij hen ook aan. Wat mbo’ers doen is zogenaamd minder belangrijk. Dat vind ik echt schrijnend. Omdat het zo onterecht is. We hebben ze juist keihard nodig, in de zorg, voor de veiligheid op straat, bij de energietransitie. Ga maar eens na hoeveel mbo’ers dagelijks jouw werk en leven mogelijk maken. Maar zelfs als ze niet zo belangrijk zijn, dan nog verdienen ze meer waardering dan dat ze nu krijgen. Ik besloot toen dat als ik de kans zou krijgen, ik me voor hen zou inzetten.”

“We voeren in Amsterdam echt op het mbo gericht beleid (de MBO-Agenda). Dat begint met luisteren. Ik heb de kans gekregen om een denktank op te richten waarin zij meepraten en meedenken. Zij zitten echt aan tafel. Op basis van die ideeën geven we hier verder handen en voeten aan. Ik merk en voel dat het werkt. Jongeren zijn trotser, hebben meer zelfvertrouwen. En dat geeft mij dan weer extra motivatie. We hebben zo ook een mbo-traineeship in het leven geroepen bij de gemeente Amsterdam zelf. Het is geweldig dat ik dit werk kan doen. Dat ik nieuwe dingen mag uitproberen en niet alleen bestaand beleid moet uitvoeren. Ik krijg hier de vrijheid om te pionieren en dat is heel fijn.”

“Ik barst van de ambities. Iedere ambtenaar weet sowieso dat beleid nooit af is. Ik zie nu dat we in Amsterdam iets moois hebben staan, maar het kan altijd beter. En we willen onze aanpak ook graag met andere gemeentes delen. Ik heb heel veel verzoeken in mijn mailbox. Supertof als we in heel Nederland mbo’ers straks meer op waarde schatten en nog belangrijker meer kansen geven!”