Eerst gingen de deelnemers zelf aan de slag. Ze werden gevraagd fysiek op een tijdlijn te gaan staan. Waar staan ze, op weg naar hun pensioen? Vooral sommige jongeren gaven daarbij aan onzeker te zijn over de toekomst. En meer deelnemers deelden hun ideeën over hun pensioen. Wanneer wilden ze stoppen met werken, hoe ziet hun huishoudboekje er dan uit? Het leverde veel gesprekken op. Opvallend veel mensen gaven aan te willen blijven doorwerken na hun pensioen. Harmen vertelde wat hij uit alle gesprekken haalde en dat was heel wat. Eén gedachte is dat pensioen nu nog vooral aan 'de periode ná werken' is gekoppeld. En dan ben je ‘ineens’ met pensioen. Misschien moeten we wel toe naar een pensioen dat je je hele leven al kunt inzetten, reflecteerde hij op de geluiden. Bijvoorbeeld, om te leren, je te ontwikkelen of als je een sabbatical neemt. “En noem pensioen dan levensloon,” stelde een aanwezige voor.

Jongeren én ouderen vonden het ook belangrijk dat we samen pensioen blijven opbouwen, in goede en in slechte tijden. En dat als ABP de premies belegt, het fonds niet alleen kijkt naar wat dat financieel oplevert, maar ook welke vruchten de wereld om ons heen ervan plukt. Dat sluit goed aan bij de missie van ABP: samen bouwen aan goed pensioen in een leefbare wereld.