• Contact

Hoezo Geraniums? 'Ik had er best moeite mee om met pensioen te gaan'

Ria en Ton Bolster gingen stapsgewijs met pensioen
3 februari 2022

‘Maak gebruik van de arbeidskracht van vitale gepensioneerden.’ Die oproep deed de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) ruim een jaar geleden aan werkgevers en pensioenfondsen. Uit onderzoek van dit adviesorgaan bleek dat het aantal gezonde gepensioneerden de komende 20 jaar fors gaat stijgen. Veel gepensioneerden van ABP kiezen nu al ervoor om actief te blijven tijdens hun pensioen. Wat drijft hen om niet ‘achter de geraniums’ te gaan zitten? In de serie ‘Hoezo Geraniums?’ gaan we op zoek naar het antwoord.

 

Ze kozen de weg van de geleidelijkheid. Ria (68) en Ton Bolster (68) wilden niet abrupt stoppen met werken zodra ze de pensioenleeftijd bereikten. Ze besloten een andere route te nemen en stapsgewijs minder dagen te werken. Ze gingen na hun 60e van 5 naar 4 dagen en vervolgens naar 3 of 2 dagen. Ria is nu officieel met pensioen, maar werkt nog altijd 1 dag in de week. Ze is invalkracht op haar eigen basisschool in Eemnes.

Verre reizen hebben ze vooruit moeten schuiven

“Ik ben te actief”, zegt Ria. “Ik had er best moeite mee om met pensioen te gaan.” Niet dat ze geen andere activiteiten ontplooide. “Ik sport, tennis 2 keer in de week en ik lees en wandel veel. We hebben een caravan gekocht waarmee we door heel Europa toeren. Dat kon gelukkig nog”, zegt ze.

 

Vervolgens vertelt ze dat zij en haar man Ton ook plannen hadden om verre reizen te maken. “We gingen in augustus 2019 officieel met pensioen, maar de verre reizen moesten we afblazen vanwege de pandemie.”

 

Toch maken Ria en Ton al wel weer plannen om de wereld over te vliegen. Voor dit najaar staat er een reis gepland naar Japan. “We kiezen voor een land, dat op ons lijstje staat, dat het eerst open gaat. Een wens is nog Australië, Nieuw-Zeeland en de Galapagos Eilanden in Zuid-Amerika.

Opleiding tot molenaar

Ton besloot na zijn pensionering een oude droom waar te maken. Hij stapte naar het Gilde van Vrijwillige Molenaars: “Hoe kan je molenaar worden was mijn vraag en het bleek dat je een molenaar moet vinden die jou het vak wil leren. Het is een meester-leerling systeem en de meeste mensen die zich aanmelden voor dit vak doen dit als vrijwilliger.”

 

Hij vond een molenaar in de buurt van zijn woonplaats Bussum: in Vreeland. “Daar heb ik nu ruim 150 uur gedraaid. Je leert eerst de basisvaardigheden. Belangrijk punt is dat je weet hoe je de molen moet stoppen, onder alle weersomstandigheden.”

Een vak apart

“Daarna leer je hoe allerlei verschillende soorten molens werken. Een korenmolen zoals in Vreeland voor het malen van meel is totaal anders dan een molen in de polder die water wegpompt of een houtzaagmolen. In dat laatste geval is de molenaar ook zaagspecialist en dat is een vak apart.”

 

Om het diploma van molenaar te ontvangen moet je eerst meedoen aan een regionaal examen, volgens Ton. “Als je het regionale examen met succes hebt afgerond dan wijst de Vereniging de Hollandsche Molen een molen aan waar je het landelijk examen kan doen. Daar kan je dan een aantal weken van tevoren gaan oefenen zodat je weet hoe die molen werkt.”

Van huis uit een techneut

Ton vindt het fantastisch om een ‘kanjer van een molen’ in bedwang te houden. Hij is van huis uit techneut. Ton hoopt dit jaar zijn landelijk diploma op zak te hebben. “Daarna moet ik kiezen of ik in Vreeland blijf of dat ik op een andere molen aan de slag ga. Het lijkt me leuk om wel op 2 of 3 verschillende molens te werken. Daarnaast zou ik graag andere vrijwilligers willen gaan opleiden.”

Ton heeft alvast een boekje geschreven over de molen in Vreeland en over het vak van molenaar zijn. “Dat wil ik in eigen beheer uitgeven.”

HOVO-Cursussen op de Universiteit van Amsterdam

Ria raadt iedereen aan om niet abrupt te stoppen met werken maar het werk af te bouwen. “En zelfs het afbouwen vond ik moeilijk. Maar ik geniet ook van de vrijheid en heb nog veel plannen. Zo wil ik Open UvA-Colleges gaan volgen, cursussen aan de Universiteit van Amsterdam. Dit om meer te weten te komen over wereldreligies en kunstgeschiedenis.”

 

Waar we over 10 jaar staan? Dan hopen we dat we nog steeds met de caravan op stap kunnen. We hopen dat we dat kunnen tot we eind 70 zijn.”

Oproep

Bent u (of kent u) ook iemand bij wie de geraniums geen water krijgen, doordat u het veel te druk heeft met genieten van het leven? Dan zijn we heel benieuwd naar uw verhaal. Stuur ons een e-mail en we nemen contact met u op voor een interview. We stemmen uw verhaal met u af voordat we het delen met de lezers van ABP.nl.

Ook interessant voor u