Jurgen vindt dat je niet vroeg genoeg kunt leren wat geld is en wat het voor je leven betekent. In een gesprek over het geld van je leven vertelt hij hoe een auto-ongeluk zijn kijk op geld veranderde.
‘Ik ben 30 en werk als docent in het MBO’, vertelt Jurgen. ‘Ik heb een leuke vriendin en een paar goede vrienden, met wie ik leuke dingen doe. Vier jaar geleden was dat wel anders. Toen stond mijn leven helemaal op zijn kop. Ik had een vriend naar het vliegveld gebracht en op de terugweg reed ik door mijn eigen schuld tegen een boom.’
Ik leef nu
‘Zelf kwam ik er gelukkig goed vanaf. Door de crash was mijn auto wel total-loss. En de dagwaarde van mijn auto was nu niet bepaald hoog te noemen. In de dagen na het ongeluk had ik de grootste moeite met het vinden van geld voor een andere auto. Weet je, toen leefde ik heel erg in het nu. Het kon niet op, ik keek totaal niet wat ik uitgaf, zolang er geld op mijn rekening stond. Door het ongeluk ben ik wel anders naar geld gaan kijken.’
Zijn potje, mijn geluk
‘Niet dat ik verwacht dat ik nog eens zo’n ongeluk krijg, maar ik heb nu wel een ‘potje onvoorzien’. Eén van mijn vrienden had al zo’n potje. Daar heb destijds ik geld uit mogen lenen voor een auto. Het voelde wel alsof ik zijn potje had geplunderd. Omdat ik het hem snel wilde terugbetalen, heb ik direct een huishoudboekje gemaakt. Ik bezuinigde op onnodige dingen en kreeg snel meer grip op wat er uit ging. Anders ging ik er jaren over doen en dat voelde oneerlijk. Alsof hij betaalde voor mijn fout.’
Plannen maken
‘Ik ben wel wakker geschud door het ongeluk. Als ik terugkijk vind ik het jammer dat ik niet eerder over geld ben gaan nadenken. Hoe het je leven soms bepaalt. Maar ook hoe je er slim mee om kunt gaan. Dat leren ze je niet op school. Toevallig kreeg ik via mijn werk een e-learning over je geldzaken van nu en later. Daardoor weet ik beter hoe ik er voor sta en wat ik kan doen om later te leven zoals ik dat wil.'
Bijstellen
'Ik geef toe, ik leef nog steeds in het nu. Maar zo ben ik nu eenmaal. Toch denk ik wel meer aan straks. Aan mijn toekomst met mijn vriendin Naomi. Wat we morgen, maar ook de rest van ons leven gaan doen. En wat het ongeveer kost om zo te leven. Dat leer je nergens, hoe je dromen moet uitrekenen. Dat kan je alleen samen verzinnen. En onderweg een beetje bijstellen denk ik.’
