De afgelopen jaren zijn er 15 opleidingen verzorgd om de ambassadeurs voor hun nieuwe taak klaar te stomen. De 100 pensioenambassadeurs voerden al meer dan 5.000 pensioengesprekken. De klanttevredenheid is met 98% zeer hoog te noemen en 60% van de collega’s boven de 57 jaar weet dat het pensioenloket bestaat. Mart: ‘Vanaf het begin worden we overstelpt met aanvragen. Mensen komen dolenthousiast terug en gaan vaak meteen met pensioen. Ons werk brengt echt iets teweeg. Zowel voor de bedrijfsvoering, als voor de mensen zelf. Volgens Mart ligt de kracht in het ‘collega helpt collega’. Hij noemt daarnaast als belangrijke voorwaarde commitment van HRM, het management en de COR/vakbonden.

De opbrengst is dat mensen gemiddeld 9 maanden eerder met pensioen gaan (nu 64 jaar), er vaker wordt gekozen voor deeltijdpensioen en dat ze beter weten hoe ze de levensloopregeling optimaal kunnen benutten. Mart: ‘Steeds meer collega’s maken nu wel die stap en gaan minder werken, daardoor houden ze het werk ook langer vol. De financiële consequenties zijn vaak beperkt, maar de gefaseerde afbouw bevalt ze erg goed.’ De ambassadeurs weten inmiddels dat lang niet alle keuzemogelijkheden voldoende bekend zijn, zij zorgen voor bewustwording. Het blijven wel eigen keuzes, benadrukt hij.

Ze geven geen advies, maar inzicht. Pensioenambassadeur Henk van der Aa: ‘Onze collega’s begrijpen het pensioensysteem niet en daar kan ik ze bij helpen. De meesten gaan ervan uit dat ze moeten werken tot hun 67ste, en ik zeg altijd: je mág tot je 67ste. Ik begin vaak met de vraag; wat denk je dat je krijgt als je over 4 maanden stopt? Meestal valt het mee en zitten ze er minstens 500 euro naast. We berekenen daarna samen wat je meer krijgt als je blijft werken tot je pensioenleeftijd. De meesten vervroegen dan de pensioendatum. Ik maak elke dag zeker vier mensen blij, fantastisch toch!’

Het pensioenloket in Driebergen ondersteunt de ambassadeurs en andere collega’s door het hele land. Ronny Tuinier en Caroline Fresen beantwoorden vragen over pensioen, cao en de levensloopregeling als eindeloopbaanverlof. Ook geven ze pensioenvoorlichting aan teams. Verder organiseren ze 4 keer per jaar een verplichte kennisupdate voor de ambassadeurs. De laatste keer hebben ze een online module van de ABP Pensioen Academie gedaan. Caroline: ‘Dat was erg leuk om met z’n allen te doen. Het blijft beter hangen als je samen nadenkt over het antwoord en er dan ook nog over doorpraat.’

Het succes van het pensioenloket en de ambassadeurs is volgens Caroline en Ronny door een aantal factoren te verklaren. De organisatie heeft ten eerste te maken met een groot aantal 60+ers. En al die mensen weten niet goed hoe ze hun pensioen moeten regelen, want dat doe je maar één keer in je leven. Ze merken dat juist deze generatie het heel fijn vindt als iemand over de schouder meekijkt. Maar dat is niet de enige reden. Caroline: ‘Het pensioenloket heeft een gezicht. Mensen kunnen ons direct benaderen, en we beantwoorden vragen snel en volledig. Daarnaast praten ze met een gelijke, we begrijpen elkaar en leggen iets rustig nog een keer uit. Bovendien zijn wij een vertrouwenspersoon, je kunt alles met ons bespreken.’

Ronny: ‘Het is echt een momentje hoor. Als je op die knop drukt ga je een andere fase in. Mensen voelen dat ook zo, het gaat nu gebeuren!’ Daarom wijzen ze collega’s op de mogelijkheid om geleidelijk de uren af te bouwen en praten ze ook over hobby’s, het leven na de pensioendatum. En heel vanzelfsprekend komt de partner mee op gesprek, het gaat immers om hun gezamenlijke toekomst.

De jongere generatie bereiken, dat blijft een uitdaging. Caroline: ‘Ons verhaal heeft zeker ook toegevoegde waarde voor jongere collega’s, daarom geven we ook presentaties aan teams. Ook al leeft het nog niet, we proberen ze te stimuleren om er toch al over na te denken. Dit vraagt natuurlijk wel om een andere insteek.’

Ze hebben vanuit hun ervaring zeker tips voor andere organisaties. Ronny: ‘Zoek naar enthousiaste mensen, mensen die dit graag willen doen. Maar let ook op competenties. De ambassadeurs moeten een verhaal kunnen vertellen en goed naar mensen kunnen luisteren.’ Ook voor jongere medewerkers zou dit een leuke rol kunnen zijn, wat de continuïteit ten goede komt. Daarnaast is een gedegen opleiding belangrijk, de politie heeft deze samen met ABP verzorgd. De kwaliteit ook daarna blijven bewaken is een aandachtspunt. Een ander belangrijk leerpunt is dat de ambassadeurs het er niet ‘bij’ kunnen doen, ze moeten goed gefaciliteerd worden en voldoende gesprekken voeren om routine te krijgen.

Elke grotere organisatie zou hier iets mee moeten doen, want er is veel vraag naar. De ambassadeurs hebben weer het gevoel iets bij te dragen. Het enthousiasme is aanstekelijk: van de naaste collega’s en van de mensen die ze spreken. Je komt vanzelf in een enthousiaste flow. Mart: ‘En dan te bedenken dat een fors aantal ambassadeurs het gevoel had er niet meer toe te doen omdat ze alle veranderingen en fysieke uitdagingen moeilijk konden bijhouden. Het is toch geweldig dat juist deze mensen nu met het grootste plezier weer aan de slag zijn!’